En dat is goed te begrijpen. Het ís ook ongezellig.  Donkere straten, lege terrassen en gesloten gordijnen geven nou niet echt dat gevoel van leven in de brouwerij. Maar dat alleen is niet wat onze schouders en wenkbrauwen doet hangen.  Er gaat nog iets diepers schuil achter de jaarlijks terugkerende teneur bij de gedachte aan de herfst.

Wanneer het zonnetje schijnt en we volop genieten van de zomervakantie, richten we ons naar buiten. Lekker gezellig.  Samen dingen ondernemen, op vakantie gaan, andere mensen zien. Andere dingen zien. Je geniet van al het moois om je heen.  Maar dan wordt het langzaam kouder en mensen gaan naar binnen. Het wordt vroeg donker en deuren gaan dicht.  Er is steeds minder te zien, minder om je op te richten.

Naar binnen

En zo worden we zonder dat we het in de gaten hebben, een beetje gedwongen om ons letterlijk, maar dus ook figuurlijk, weer naar binnen te richten. Om tot rust te komen en terug te kijken.  De herfst houdt ons als het ware een spiegel voor. Waarschuwt ons om even pas op de plaats te maken. En dat past niet in ons leven.  We hebben helemaal geen tijd om met onszelf bezig zijn. We hebben helemaal geen zin om een uur in bad te liggen. Of de hele dag binnen te zitten als het regent. Gewoon even te zijn. Veel liever willen we snel, veel, druk en gezellig. Ons richten op iets of iemand anders, maar liever niet op onszelf.

Moeder natuur is hierin onverbiddelijk. Zij gebruikt elk jaar haar magische krachten om deze noodzakelijke cyclus van de seizoenen opnieuw in gang te zetten. Geen boom, plant of dier kan zich verzetten tegen de onvermijdelijke verandering die de herfst met zich meebrengt. Bomen laten de ballast van hun bruin geworden bladeren los, egeltjes maken zich klaar voor hun winterslaap en talloze zaadjes en kiemen worden opnieuw gezaaid.  Tijd voor elk levend wezen uit de natuur om op te ruimen, te verzamelen en terug te gaan naar de kern. Weer vooraan beginnen.  Zo maakt elk dier en elke boom of plant zich klaar om bij de start van de volgende lente sterker, groter en mooier terug te komen. Een hernieuwde versie van zichzelf.

Balans opmaken

Klinkt goed? Zie de herfst dan dit jaar ook als een kans om de balans op te maken.  Neem even rust. Ontdoe je van de dingen die je niet meer nodig hebt en ga terug naar je kern. Hoe gaat het nou eigenlijk? Ben ik blij met wie ik nu ben? Wat wil ik het komende jaar bereiken? Welke vruchten liggen onder de grond te wachten om uit te komen?  En terwijl je daarover nadenkt, geniet je van de prachtige veranderingen van de herfst.  Zeker weten dat je de volgende lente een nóg betere versie bent van jezelf.

Roos Griffioen is tekstschrijver en redacteur, meer info over haar werk vind je op www.griffioentekstredactie.nl.

Fotocredits: Roos Griffioen

Je eigen overtuiging

Voor afvallen geldt hetzelfde. Voordat je zegt: ‘Vanaf morgen ga ik die 10 kilo echt kwijtraken’, stop. Stop met de zoveelste oppervlakkige poging. Er gaat nog iets aan vooraf en dat heet: overtuiging. En dat gaat verder dan die strakke spijkerbroek die je per se wil dragen. Het gaat om een idee, een principe over de gezondheid van jouw lichaam. Een fundament waarop je kunt terugvallen en die de rest van je leven meegaat. Want: het besluit om af te vallen kan niet tijdelijk zijn. Anders ben je inderdaad voor de 27^e keer weer terug bij af.

Zo’n overtuiging is voor iedereen uniek, maar dit zijn de principes die ik voor mezelf heb bedacht en waar ik in geloof:
1. De enige functie van eten is het voeden van mijn lichaam. Het is de brandstof die ik nodig heb om fit te blijven en meer niet. Ik eet dus alleen wanneer ik honger heb of wanneer mijn lijf (niet mijn hoofd!) aangeeft dat het iets nodig heeft.
2. Ik heb een gezonde relatie met voeding. Eten kan en mag niet langer iets zijn wat zoveel invloed op mij heeft. Ik ben niet langer afhankelijk van eten. Wel ga ik genieten van de momenten dat ik eet en ik kies steeds voor gezonde voeding waar ik blij van word. Niet meer en niet minder.
3. Soms kies ik ervoor overheerlijke dingen te eten, die de calorieën waard zijn. Dat betekent niet dat ik de strijd verloren heb, maar dat ik weet dat ik sterk genoeg ben om de volgende dag mijn gezonde levensstijl gewoon weer op te pakken.

Goede basis

Neem de tijd om je eigen overtuiging te formuleren. Als het goed is wordt het een combinatie van ideeën die stiekem al een beetje in jou aanwezig waren. Je weet namelijk heel goed wat goed voor je is. Vragen die je jezelf kunt stellen: wat betekent gezond eten voor mij? Hoe wil ik met mijn lijf omgaan? Welke rol wil ik dat eten speelt in mijn leven? Zet het in je telefoon of schrijf het in een schriftje. Pas daarna ga je deze overtuiging toepassen in je dagelijkse leven en pas dan heb je een goede basis om op door te bouwen.

Als je één keer of twee keer of drie keer te veel of niet gezond hebt gegeten en het dan uiteindelijk maar opgeeft, zijn je overtuigingen niet sterk genoeg of niet echt van jou geweest. Als je bent overtuigd van wat goed voor jou is en erin gelooft, is het geen kwestie van willen, maar een kwestie van doen.  Gewoon doen wat goed voor je is.

Roos Griffioen is tekstschrijver en redacteur, meer info over haar werk vind je op www.griffioentekstredactie.nl.

Fotocredits: Roos Griffioen

Acceptatie of actie

Wanneer je even niet helemaal happy bent, kun je wat mij betreft eigenlijk maar twee kanten op. De kant naar acceptatie of die naar actie. Links of rechts. Blijven staan op dit kruispunt, ertegen vechten of erover mopperen helpt je letterlijk niet verder. Beter is het om een richting te kiezen. Of je er nu voor kiest je sombere bui te accepteren of juist actie te ondernemen, het is goed.

Kies je de weg van acceptatie, leg je er dan echt bij neer dat je even niet zo vrolijk bent. Weet dat het voorbij gaat. Je hoeft niets of niemand de schuld te geven. Een bekende, inmiddels helaas overleden cabaretier zei ooit: ‘Soms moet je gewoon even flink de tering in hebben.’ En dat mag ook. Kruip even in je mandje en wacht tot het over is. Zo’n vervelende bui is een beetje als een rode wijnvlek op een witte blouse. Als je met alle macht gaat schrobben, poetsen en wrijven om de vlek weg te krijgen, bereik je niets. Erger nog: de vlek wordt groter, lelijker en gaat zeker niet weg. Je kunt er ook voor kiezen de vlek te laten voor wat ie is en erop te vertrouwen dat het er met een beetje geluk wel uitgaat in de wasmachine.

'Denk' je mondhoeken omhoog. Een klein beetje maar.

Heb je geen zin in je eigen gemopper of ongezellige bui en wil je je gewoon goed voelen? Onderneem dan actie. Kies er bewust voor je beter te voelen. Het naar binnen werken van een voordeelzak M&M’s of een bliksembezoek aan de plaatselijke snackbar valt helaas niet in deze categorie, inmiddels weten we wel beter. Doe iets wat werkt en waar je je letterlijk goed bij voelt. Ook al is het maar voor even. Waar word je altijd blij van? Wat werkt bij jou? Spreek jezelf toe en kom in actie. Bak een taart, maak een wandeling, restyle je huiskamer. Alles om die tunnelvisie even te doorbreken. Werkt dit allemaal niet? Neem dan deze gouden tip aan die ik van mijn yogalerares kreeg. Ontspan, sluit je ogen en ‘denk’ je mondhoeken omhoog. Een heel klein beetje maar. Je hoeft het niet letterlijk te doen, een beetje omhoog denken is genoeg. Succes gegarandeerd.

Roos Griffioen is tekstschrijver en redacteur, meer info over haar werk vind je op www.griffioentekstredactie.nl.