Wandeling door mijn stad
- Goed gevoel in barre tijden - oktober 7, 2017
- Een vriend voor een avond - mei 1, 2017
- Afscheid met een goed gevoel - februari 21, 2017
Na een lang weekend in Gulpen, waar ik op mijn nieuwe wandelschoenen door de prachtige natuur zo’n 100 kilometer heb afgelegd, wilde ik dat vakantiegevoel heel graag nog even vasthouden toen ik weer in Amsterdam was. Ik besloot de eerstvolgende werkdag mijn tocht van Amsterdam West naar Oost, die ik normaal gesproken fietsend al aan de lange kant vind, lopend af te leggen. Een uur en zes minuten zou ik er over doen volgens google maps.
Langzaam ontwaken van de stad
Vroeg opstaan, een koude douche, regenjas aan en naar buiten. Het is nog donker en ik verheug me op het langzaam zien ontwaken van de stad met een romantische zonsopgang. Het is echter een typisch Nederlandse herfstdag en enkel doordat de lantaarns uitgaan merk ik dat het iets is gaan schemeren. Het blijft een beetje grijs en grauw en helemaal licht wordt het niet.
Er zijn minder mensen in de weer dan ik gewend ben, maar echt stil is het al niet meer. In mijn eigen straat ontdek dat er naast hondenuitlaters op dit tijdstip ook al hangjongeren en wildplassers aanwezig zijn. Het lijkt wel of iedereen zich nog een beetje anoniem waant zo vroeg op de dag en opschrikt van mijn onverwachte aanwezigheid.
Iets met draadjes
Waar ik op de fiets vaak moet uitwijken voor schoonmaakkarretjes, bladblazers en afgezette straten, kom ik al lopend een andere vorm van obstakels tegen. Zo wordt de stoep in beslag genomen door elektriciens die op een rijtje, ieder onder een enorme paraplu, iets met draadjes aan het doen zijn. Het ziet er sfeervol uit, ze luisteren allemaal hun eigen muziekje (van radio 538 tot klassiek) en onder één paraplu hoor ik twee mensen het met elkaar erg gezellig hebben. Ik zou er zelf bijna even onder willen kruipen.
Een enkele zwerver is al vroeg op pad om wat geld bij elkaar te scharrelen voor een kopje koffie, maar bij gebrek aan aanspraak met de haastende medemens richten ze zich tot elkaar om een paar dubbeltjes los te peuteren. Dit levert niet veel op zo te zien, maar wel een leuk tafereel.
Dezelfde route vanuit een ander perspectief
Wandelen onthaast, want het gaat gewoon niet zo snel. Vroeger dan normaal ben ik op kantoor, want ik blijk nog wel een stuk sneller dan google maps. Ik heb er al een hele activiteit opzitten waar ik normaal gesproken net m’n bed uitrol om me zo snel mogelijk klaar te maken voor weer een doodgewone werkdag. Dezelfde route vanuit een ander perspectief, verfrissend en vernieuwend. Wat een goed begin van de dag!